تکنیک تجزیه و تحلیل خطا و اثرات آن (Failure mode and effects analysis)
روشی برای پیش‌بینی و پیشگیری از مشکلات (خرابی‌ها)، عیوب و نواقصی که می‌تواند در طراحی یک محصول یا طراحی فرایند تولید یک محصول به وجود آید تا از دوباره کاری‌ها و صرف وقت مجدد برای طراحی محصول و فرآیندهای ساخت جلوگیری گردیده تا هزینه‌های طراحی و تولید محصول کاهش یابد. به صورت رسمی اواخر دهه 1940 برای مقاصد نظامی در امریکا مطرح گردید و در اواخر دهه 1970 شرکت فورد آن را در صنعت خودرو مطرح ساخت و امروز به صورت گسترده‌ای در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این روش در حقیقت پاسخی به پرسش های زیر است:
– شکست در چه تجهیزاتی می تواند رخ دهد ؟
– چگونه شکست اتفاق می افتد ؟
– دفعات تکرار آن چقدر خواهد بود ؟
– اثرات این شکست چه خواهد بود؟
– پیامد ایمنی، بهداشتی و محیط زیستی آن چه خواهد بود ؟
در این روش نخست باید اطلاعات دقیقی در مورد فرآیند بدست آورد و سپس تمامی خطرات محیطی، تجهیزاتی، مواد، انسانی و اثر آن را بر انسان، تجهیزات ، محیط زیست و … در کاربرگ FMEA آورده شود، همچنین می بایست علل وقوع هر خطر را نیز ثبت کرد و همچنین به منظور ارزیابی بهتر، ستونی برای تشریح خطرات ناشی از انجام اقدامات کنترلی را در کاربرگ جای داد. سپس از طریق جدول های این روش و همین طور فرمول محاسبه RPN می توان علاوه بر شناسایی خطرات به تعیین سطح ریسک پرداخت.
تجزیه و تحلیل حالت ها و اثرات شکست (FMEA) یک رویکرد گام به گام برای شناسایی تمامی نقایص احتمالی در یک فرآیند طراحی، تولید یا مونتاژ یا محصول یا خدمات می باشد. حالت های شکست به معنی راه ها و یا حالت هایی است که در آن چیزی ممکن است خراب شود. خرابی هر گونه خطا یا نقص، به ویژه آنهایی که بر مشتری تاثیر می گذارد، بوده و می تواند بالقوه یا واقعی باشند.
تجزیه و تحلیل اثرات” به مطالعه پیامدهای این شکست ها اشاره دارد. شکست ها با توجه به عواقب جدی آنها، چگونگی وقوع آنها و نحوه ی شناسایی آنها، اولویت بندی می شوند. هدف FMEA این است که اقدامات لازم را برای از بین بردن یا کاهش خرابی ها با شروع از اولویت های بالاتر انجام دهیم.
منبع : پاورپوینت FMEA
درباره این سایت